Służba zdrowia cierpi na przewlekły nieżyt polityki lekowej, a objawy tej choroby ostatnio jakby się nasiliły. Szczególny niepokój wywołuje złośliwa obstrukcja dostaw leków na krajowy rynek, wywołująca ostry zanik sprzedaży leków ratujących życie pacjentów. Przewodniczący sejmowej komisji zdrowia postawił diagnozę, że bezpośrednią przyczyną pogorszenia kondycji krajowego rynku jest wywóz za granicę leków – o wartości 5 mld zł.
Wydaje mi się jednak, że praprzyczyna niebezpiecznych anomalii w polityce lekowej powiązana jest raczej ze sformułowanym przed laty, przez słynną posłankę, założeniem: „Na służbie zdrowia też można zarobić”…
Niestety, jeśli beneficjent chce zarobić, to potrzebny jest płatnik, którym ostatecznie staje się pacjent. Producent leków też jest wdzięcznym płatnikiem, zwłaszcza w świetle niedawnych zmian regulacji opłat w Urzędzie Rejestracji, szczególnie nowych zasad odpłatności za inspekcje GMP i badania próbek leków, pobieranych przez Inspekcję Farmaceutyczną. W tym przypadku można jednak dopatrzyć się pożytku, jakim jest działanie na rzecz zapewnienia jakości, bezpieczeństwa i skuteczności leków.
Choroby można leczyć objawowo i przyczynowo. W skomplikowanym przypadku naszej służby zdrowia potrzebna jest chyba transfuzja krwi. Świeżej krwi… Jest lato. Życzę Państwu udanych, spokojnych wakacji.
Od wydawcy – Panacea 51
