sortuj według:
tytułu 
|
daty
|
popularnosci
| Farmaceutyczny przewodnik po Polsce |
| Podróżując po kraju, zwiedzamy zamki, pałace, kościoły, muzea. Tymczasem przewodnik, o którym piszemy, proponuje nam wędrówkę szlakiem… farmaceutycznym! |
|
|
|
| Fitoterapia i leki roślinne |
| To tytuł książki pod redakcją profesorów Elizy Lamer-Zarawskiej, Barbary Kowal-Gierczak oraz Jana Niedworoka. Jest to pierwsze tego rodzaju krajowe opracowanie zagadnień związanych ze stosowaniem leków roślinnych w codziennej
praktyce lekarskiej. |
|
|
|
| Rośliny kosmetyczne |
| Mimo olbrzymiego postępu w technologii produkcyjnej i niemal nieograniczonych możliwości syntezy chemicznej, rola naturalnych wyciągów roślinnych w przemyśle kosmetycznym jest nie do przecenienia. |
|
|
|
| Leczymy się i gotujemy ze św. Hildegardą. |
| Hirscher Petra. Leczymy się i gotujemy ze św. Hildegardą. Receptury i recepty ze średniowiecznego klasztoru. Przeł. Andrzej Czarnocki. Inst. Wyd. PAX, Warszawa 2006. |
|
|
|
| Farmakognozja - podręcznik dla studentów farmacji |
| to dzieło godne polecenia, nie tylko
studentom. Porządkuje wiadomości
dotyczące składu chemicznego i działania
farmakologicznego roślinnych surowców,
wykorzystywanych w lecznictwie,
na podstawie danych z najnowszych
opracowań, zawierających monografie
surowców (Farmakopea Polska VI, Komisja
E, ESCOP i WHO), a także na podstawie
wyników badań fitochemicznych
i farmakologicznych z piśmiennictwa
źródłowego... |
|
|
|
| Badania kliniczne i Tesaurus medyczny Jana XXI |
| Badania kliniczne - organizacja, nadzór, monitorowanie. Pod redakcją Marcina Waltera. Wyd. Oinpharma, Warszawa 2004. Papież Jan XXI. Kompendium medycyny naturalnej. Z oryginału łacińskiego przełożył Marek Czekański. Wydawnictwo M, Kraków 2004. |
|
|
|
|
|
| Księga mądrości doktora Sereniusa |
| Do pereł biblioteki gdańskiego Centrum Fitoterapii należy niewątpliwie
pierwsze wydanie (Kraków 1613)
dzieła Szymona Syreńskiego, zwanego
Syreniuszem, Syreniusem lub Saeranusem. |
|
|
|
| Dzieło Marcina z Urzędowa |
| Napisałem Księgę tę, abym wprost Ojczyźnie mej powinność przystojną oddał - to co mi Bóg dać raczył - ludziom narodu polskiego się przysłużył, a na podziękowanie i wdzięczność zarobił. |
|
|
|
